به نقل از «آنا»

قطار تولید صنایع انرژی بر روی ریل برق شتاب گرفت

تاریخ انتشار: ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۸۸۲۶۰

به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا از شرکت مدیریت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران (توانیر)، باوجودآنکه تأمین برق بخش خانگی بدون خاموشی در اولویت دولت سیزدهم بوده است، اما مقایسه انرژی تحویلی به بخش خانگی در سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ نیز نشان می‌دهد میزان انرژی تحویل داده شده به صنایع در کل سال به نسبت مصرف انرژی در بخش خانگی بیشتر بوده است به‌طوری‌که مصرف برق در این بخش در ۱۴۰۰، ۹۸.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۵ میلیارد کیلووات‌ساعت، در ۱۴۰۱، ۹۸ میلیارد کیلووات‌ساعت و در ۱۰ ماه نخست ۱۴۰۲، ۹۱ میلیارد کیلووات‌ساعت بوده است.

همچنین برای نخستین‌بار در تابستان ۱۴۰۲، انرژی تحویلی به صنایع از مصرف برق در بخش خانگی پیشی گرفت.

مقایسه برق تحویل شده به صنایع انرژی بر نیز حکایت از این دارد که در سال رشد تولید تمام توان صنعت برق به کار گرفته شده تا با تحویل انرژی بیشتر، شعار سال رنگ تحقق به خود بگیرد.

در سال ۱۴۰۰، ۳ هزار و ۵۸۴ مگاوات ساعت به فولادی‌ها، ۸۲۹ مگاوات ساعت به سیمانی‌ها، هزار و ۳۹۴ مگاوات ساعت به فلزات و در مجموع ۶ هزار و ۸۰۷ مگاوات ساعت به مشترکان صنایع انرژی بر، برق تحویل داده شد.

این در حالی است که در پایان دی سال ۱۴۰۲ به ترتیب با رشد ۱۲. ۸ درصدی، ۹ درصدی، ۲۰. ۵ درصدی و ۱۴. ۶ درصدی میزان انرژی تحویل داده شده، فولاد، ۴ هزار و ۴۱ مگاوات ساعت؛ سیمان، ۹۰۳ مگاوات ساعت؛ فلزات، هزار و ۶۸۰ مگاوات ساعت و در مجموع مشترکان صنایع انرژی بر ۷ هزار و ۷۹۹ مگاوات برق مصرف کردند.

افزون بر این موارد که نشان از افزایش برق تحویلی به صنایع انرژی بری همچون فولاد دارد، سید رضا شهرستانی عضو هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان در گفتگو در تاریخ ۱۲ مرداد ۱۴۰۲ به این نکته اذعان دارد که تقاضا برای ۶۲ درصد از شمش فولادی تولید شده وجود ندارد و این میزان تولید بدون مشتری در انبار‌ها ذخیره می‌شود و علت کاهش صادرات را نه در کاهش تولید بلکه در وضع عوارض واردات از سمت مقاصد صادرات فولاد ایران عنوان می‌کند.

همچنین در قانون ۴ مانع‌زدایی از توسعه صنعت برق آمده است که «صنایع انرژی بر با هماهنگی وزارت صنعت، معدن و تجارت و وزارت نیرو مکلف‌اند، حداقل ۹ هزار مگاوات نیروگاه حرارتی با بازدهی حداقل ۵۵ درصد و هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر و پاک تا پایان سال ۱۴۰۴ از محل منابع داخلی صنایع مذکور احداث کنند.

در صورت عدم احداث، تأمین برق این صنایع در شرایط کمبود برق، در اولویت طرح‌های مدیریت مصرف برق وزارت نیرو قرار می‌گیرد.

وزارت نیرو مکلف است از تأمین برق این صنایع، پشتیبانی و برق تولیدی مازاد آنها را منتقل کند. برق مازاد نیروگاه‌های فوق در بورس (بهابازار) انرژی و یا به‌صورت قرارداد دوجانبه قابل‌فروش است.» که تحقق این قانون به رشد بیشتر تولید صنایع انرژی بر منجر خواهد شد و همان‌طور که از نص صریح این قانون مشخص است صنایع می‌توانند مازاد برق خود را بفروشند و وزارت نیرو مکلف به خرید آن است، اما در هیچ کجای آن به این اشاره نشده است که نیروگاه‌های تأسیس شده توسط صنایع در زمان اوج مصرف در اولویت تأمین برق بخش خانگی قرار می‌گیرند.

تاکنون صنایع حدود ۸۷۰ مگاوات ظرفیت نیروگاهی وارد مدار کرده‌اند که این عدد تا تابستان امسال به هزار و ۸۵۷ مگاوات خواهد رسید و رشد تولید صنایع انرژی بر را شتاب خواهد داد، ضمن آن که صنایع می‌توانند با استفاده از ظرفیت‌های دوره‌های غیر اوج بار برای تولید حداکثری استفاده کنند تا صنعت برق بتواند ضمن تأمین برق پایدار برای همه مشترکان، دوره اوج بار امسال را با کمترین مشکل پشت سر بگذارد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: اقتصاد انرژی برق مگاوات ساعت صنایع انرژی انرژی تحویل وزارت نیرو بخش خانگی تأمین برق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۸۸۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دردسرهای افزایش بیش‌ از حد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده

بهره‌وری انرژی برای آینده‌ای پایدار حیاتی است، با این حال افزایش بیش‌ از حد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بدون وجود زیرساخت‌های کارآمد و مدیریت مصرف، جهان را با مشکلات بسیار مواجه می‌کند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اتلاف انرژی یک مشکل بزرگ است و حدود سه‌چهارم انرژی جهانی به دلیل سیستم‌ها یا زیرساخت‌های ناکارآمد و رفتارهای مصرف نادرست هدر می‌رود. بهره‌وری انرژی اغلب به نفع افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نادیده گرفته می‌شود، حال آن‌که بهبود آن و کاهش اتلاف انرژی می‌تواند انتشار کربن را پایین آورد، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و بار تولید انرژی سبز را کاهش دهد. از آنجا که دولت‌ها بر توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود تمرکز می‌کنند، بسیاری از آن‌ها یک عنصر حیاتی برای تقویت امنیت انرژی پاک یعنی مدیریت زباله‌های انرژی را نادیده می‌گیرند.

دردسرهای افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیر

کشورها در سراسر جهان باید سیستم‌های موجود خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که انرژی در حمل‌ونقل و استفاده از بین نمی‌رود و شبکه‌های برق آماده پذیرایی از پروژه‌های انرژی پاک جدید می‌شوند که انتظار می‌رود طی دهه‌های آینده ارائه شوند.

این توسعه نیازمند تمرکز بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی به جای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر است، زیرا جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر بدون توجه به کارآمدی و کاهش مصرف در عمل بی‌فایده خواهد بود. یکی از موارد مشکل‌ساز در این زمینه برای اروپا، عرضه بیش از حد پنل‌های خورشیدی از چین به‌دنبال افزایش اهداف ظرفیت انرژی خورشیدی خود توسط دولت‌ها است.

چین در تولید مقادیر زیادی پنل با هزینه کم بسیار موفق بوده است. این امر به تولید بسیار کمتر پنل‌های خورشیدی در مناطق گران‌تر مانند اروپا و اتکای بیشتر به چین برای تهیه پنل‌های خورشیدی در سراسر جهان منجر شده و رقابت تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه کرده است. به این ترتیب دولت‌ها به فکر وضع تعرفه‌هایی بر صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر چین هستند که به زودی به ایالات متحده نیز راه پیدا خواهد کرد.

انتظار می‌رود چین مقادیر زیادی پنل‌های خورشیدی را به کشورهای سراسر جهان بفروشد و به آن‌ها امکان توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی کم‌هزینه را بدهد. این امر نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر در فناوری انرژی خورشیدی است، با این حال می‌تواند منجر به اتکای بیش از حد به افزایش ظرفیت به جای بهبود کارایی در تمام منابع انرژی و کاهش مصرف انرژی شود.

بهره‌وری انرژی از لحاظ تاریخی بیشترین سهم را در کاهش گازهای گلخانه‌ای به ارمغان آورده است. معرفی مجدد آن برای عصر انرژی‌های تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف کربن‌صفر خالص تا سال ۲۰۵۰، بشر را قادر می‌سازد تا به این روند ادامه دهد.

برخورداری از شانس مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و پای‌بندی به توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ برای رسیدن به هدف کربن‌صفر خالص و حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، نیازمند بهره‌وری انرژی است. بهره‌وری انرژی می‌تواند یک‌سوم صرفه‌جویی کربن مورد نیاز را تا رسیدن به کربن‌صفر خالص تأمین کند و با برق‌رسانی هرچه بیشتر سیستم انرژی خود، ایجاد انعطاف‌پذیری در عرضه، تقاضا و ذخیره‌سازی انرژی و استفاده مجدد از گرمای اتلاف‌شده، کارایی انرژی را افزایش می‌دهد.

بهره‌وری انرژی در اروپا

مهندسی سیستم انرژی آینده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و بریتانیا ممکن است بتوانند با به حداکثر رساندن پتانسیل تقاضا، هزینه‌های اجتماعی سالانه ۱۱.۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ و ۱۶.۶ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به این مناطق کمک می‌کند تا انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید خود را تا حدود ۴۰ میلیون تن کاهش دهند و تولید برق از گاز طبیعی را به میزان ۱۰۶ تراوات ساعت یا حدود یک‌پنجم مصرف گاز طبیعی اتحادیه اروپا برای تولید برق نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش دهد. انتقال از سوخت‌های فسیلی به یک سیستم کاملاً الکتریکی می‌تواند تا ۴۰ درصد از مصرف انرژی نهایی را کاهش دهد.

بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور

اطمینان از بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور نیز بسیار مهم است. بازار هیدروژن با سرعتی بالا در حال رشد است، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال جایگزین‌های سوخت پاک‌تر برای نیرو دادن به صنایعی مانند تولید و هوانوردی هستند. تبدیل انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن از طریق الکترولیز به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد که بسیاری معتقدند بهتر است به‌طور مستقیم به‌عنوان برق مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهان باید فناوری‌های الکترولیز با راندمان بالا را برای بهبود فرآیند تبدیل و تمرکز بر کاهش تقاضا برای هیدروژن توسعه دهد. به این ترتیب یکپارچه‌سازی استراتژیک بخش‌هایی که گرمای اضافی را برای کاهش تقاضای انرژی و افزایش کارایی به کار می‌برند، ممکن و ضروری است.

تا پایان دهه تا ۵۳ درصد از انرژی ورودی جهانی به‌عنوان گرمای اضافی هدر می‌رود، اما این گرما می‌تواند برای تأمین انرژی ماشین‌آلات و همچنین گرمایش ساختمان‌ها و آب استفاده می‌شود.

سیستم‌های انرژی موجود در سطح جهانی بسیار ناکارآمد هستند و تقاضای انرژی در جهان همچنان در حال افزایش است. بنابراین، دولت‌ها در تلاش هستند تا به سرعت منابع انرژی موجود را با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کنند تا از تلاش‌های کربن‌زدایی حمایت کنند. در این میان برای کاهش ناکارآمدی‌ها و مهار مصرف غیرضروری انرژی، کار چندانی انجام نمی‌شود. بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش استفاده بیش از حد به کاهش انتشار کربن و همچنین کاهش بار دولت‌هایی که به دنبال افزایش تولید انرژی سبز با سرعتی ناپایدار هستند، کمک می‌کند.

کد خبر 748687